واژه "عقيقه"در فرهنگ اسلامي به معناي کُشتن گوسفند، گاو يا شتر و...  هفت روز پس از ولادت کودک است و اين کار از ديدگاه اسلام کاري پسنديده است. پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه وآله پس از گذشت هفت روز از ولادت دو فرزند گرانمايه اش حضرت حسن و حسين عليهما السلام اين کار را انجام داد و براي هر کدام يک قوچ ، عقيقه کرد. عقيقه، با اين بيان، کاري است که به جهت تقرّب به خدا و به منظور سلامت و طراوت کودک و تأمين حيات و آسايش او انجام مي گردد. امام حسن عسکري عليه السلام نيز پس از ولادت فرزند گرانمايه اش مهدي عليه السلام سيصد گوسفند به منظور سلامت و طراوت و امنيت کودک، در راه خدا عقيقه کرد . حضرت عسکري عليه السلام اين کار پسنديده را در راستاي تقرّب به خدا و نيز به منظور تضمين و تأمين طول عمر و زندگي پر مخاطره حضرت مهدي عليه السلام، انجام داد و هم بدين وسيله دوستداران و شيفتگان اهل بيت عليهم السلام را از ولادت آخرين امام نور و آخرين حجّت خدا آگاه ساخت .

 اهالی روستای تولا نیز سنت پیامبر (ص) را گرامی داشته و این امر لازم را انجام می دهند .  عقیقه در روستای تولا بدين صورت است كه ابتدا بره اي نر ( قوچی) را كه هيچ قسمت از بدن آن كم نشده باشد و معمولاً  عمر آن به يك سال برسد را سر بريده و در هنگام سر بريدن گوسفند دعايي را كه اين دعا در مفاتيح الجنان آمده بر سر گوسفند خوانده مي شود و دست كودكي كه گوسفند براي او قرباني مي شود ، به گوسفند زده و در اين زمان موهاي كودك را كوتاه مي كنند  و مراسم  قرباني انجام مي شود . سپس تعدادي از بزرگان روستا و فاميل و بي بضاعتها را برای خوردن عقیقه دعوت مي كنند و پس از آن تمام استخوانهاي گوسفند را بطور كامل جمع آوري نموده و در پارچه سفيد رنگ تميزي ريخته و در خاك دفن مي كنند و همچنين به وزن موهاي چيده شده كودك سكه تهيه نموده و بهمراه موها جداگانه دفن مي كنند .

عکس از ذبح گوسفند عقیقه در روستای تولا گرفته شده است