جامعه وقتی به فرزانگی می رسد که مطالعه کار روزانه اش باشد.

" مقام معظم رهبری"

بی شک یکی از عوامل بسیار موثر بر فرهنگ یک جامعه سرانه ی مطالعه است و چه بسا در مواردی مطالعه ی یک کتاب تأثیر شگرفی بر زندگی افراد گذاشته است...

شاید کتابخانه ی قدیم تولا را به یاد داشته باشید؛

 اتاقک کوچکی در کنار مسجد کربلایی مهری با کتابهایی اندک. برای امانت گرفتن کتاب هر روز یک ساعت قبل از باز شدن کتابخانه حاضر می شدیم و صف می بستیم؛ به هر نفر حداکثر دو کتاب داده می شد با دو روز فرصت برای مطالعه ی کتاب، و چه بسا روزهایی که کتاب به ما نمی رسید و با کوله بار ناراحتی برمی گشتیم...

حاج آقا تولایی هم فکر کنم کتابهایشان را به پسرها امانت می دادند که اطلاعات چندانی درباره ی آن ندارم.

سالها گذشت و مدت زیادی خبر از کتابخانه نبود. (شاید هم بنده در جریان نبودم!)

خلاصه سال 85 عده ای از دوستان به فکر راه اندازی کتابخانه افتادند و با همکاری بی دریغ روحانی وقت روستا کتابخانه ی کوچکی در آشپزخانه ی مسجد جامع برپاشد و با امکانات بسیار اندک استارت کتابخانه زده شد. در کمال ناباوری استقبال بی نظیر بود و دوستان را برآن داشت که بدنبال کتاب های بیشتر و فضای مناسب تری باشند. پس از رایزنی های زیاد و گذشتن از هفت خوان رستم، آبدارخانه ی طبقه ی دوم تکیه ی جدید که فضای نسبتا بزرگ و تمیزی بود به کتابخانه اختصاص داده شد.

تابستان همان سال تقریبا هر روز مشغول سروسامان دادن به کتابخانه بودند و هر کس از هر جا که می توانست کتاب هایی به مجموعه اضافه کرد...

تا اینجای مطلب جهت تشکر از تمامی دوستانی بود که در این کار از هیچ کوششی دریغ نکردند.

کتابخانه ی خوبی راه اندازی شد و هر هفته سه روز برای خانم ها و سه روز جهت امانت دادن کتاب به پسرها باز بود. هنوز یک سال از راه اندازی کتابخانه نگذشته بود که قسمت برادران بخاطر نبودن مسئول ثابت تعطیل شد و حدود یک سالی هست که قسمت خانم ها، باز هم به همان دلیل تعطیل شده است.

از کلیه ی عزیزانی که این مطلب را می خوانند خواهشمندم بخاطر هدر نرفتن زحمات دوستانمان، بارور کردن فرهنگ روستای عزیزمان یا به هر نیتی، در حد توان به بازگشایی و رونق مجدد کتابخانه ی روستا کمک کنند. به دمی یا درمی یا قلمی یا قدمی...

عکس فوق مربوط به کتابخانه قدیمی روستای تولا می باشد .